03-10-2014 Arjan Volkers classic 2014

Herinnert u zich deze nog!!??

 

 

 

The one and only JEAN-LUC!!

Afgelopen zaterdag 20-09 onder zeer goede omstandigheden (op een enkel buitje na, zie foto)

de originele Ardennen route gefietst, ’s-Morgens om 09.00 gestart en om 18.30 gefinished met 180 km. op de teller.  Vrijdag omstreeks 15.30 uur vertrokken met de bus van John. Wim Kuys, John de boer, Marcel Wijnker, Mart Beerepoot’ en ik. Redelijk op tijd in Chaudfontaine bij hotel Castellinio, een sfeervol hotel net buiten het centrum. Prachtige mooie houtentrappen en een knusse 6 persoons kamer. Omdat Wim onze verzorger was mocht hij in het 2 persoonbed slapen. In het centrum gegeten na een soort bedevaart bezoek aan de plek waar de bus altijd stond, het poeppaadje en de waterbron met de bak waarin er gepoedeld werd. En ... wat was nu ook weer ons bekend kroegje met Jean Luc? De tent is flink verbouwd en wij hebben er lekker vis gegeten. Daarna bier drinken in de tent er tegenover. En daar ontdekte John en Wim de one and only Jean Luc. Waarschijnlijk had hij onze bezoekjes van destijds verdrongen en heeft deze rendez vous hem een trauma opgeleverd. De volgende avond, zaterdag was zijn kroeg gesloten!!!???

Het werd een mooie fietsdag en met Wim er bij liep alles gesmeerd; de route was de echte oude route en bij elke kruising stond wim klaar om de richting aan te geven. Werkelijk super !!!

En ja de hellingen – die bij Hedomont bijvoorbeeld- worden steeds iets steiler. In het dorpje recht voor de derde keer op rij de middagpauze gehouden in de Frans/Duitse tent. Soepje, colaatje en een frietje of pizza. S middags Vielsalm gerond en nog even snel gekeken naar de tent waar we vroeger de befaamde soep moesten eten van Arjan. Daarna op naar de Wanne, de la Gleize en natuurlijk de Redoute. Marcel en Mart bleken zoals verwacht tot de buitencategorie te behoren. John en ik hebben – iets achter de buitencategorie- de collen eerlijk  in een soort heimelijke titanenstrijd eerlijk verdeeld. Na de Redoute een klap onweer en de hemel ging even open. Gelukkig was Wim net in de buurt en konden wij effe het busje in. Daarna de laatste lastige klim bij Sprimont, een echte kuitenbijter die we eigenlijk een beetje waren vergeten. Maar hij hoorde er echt bij volgens Wim.  Gelukkig alles heel gehouden en geen pech gehad. Na een snelle douche heerlijk gehaktballen – de specialiteit van het huis- gegeten.

Heerlijk geslapen en zondags na het ontbijt omstreeks 09.30 uur vertrokken.  Omstreeks 14.00 uur weer thuis en klaar voor de Zuid-Scharwouder kermis. Volgend jaar het zelfde weekend met in ieder geval deze vaste kern. Wim bedankt, je was onnavolgbaar op een klein puntje na J.